Julia Hartwig. Wdzięczność

?Niewysoka, wyprostowana sylwetka. Skupione, uważne spojrzenie. Niezmienne uczesanie z charakterystyczną, stylową koroną warkocza wokół głowy. Zawsze ten sam sznureczek pereł wokół szyi i drobne, także perłowe kolczyki. Mówi spokojnie, precyzyjnie dobierając słowa. [?] Równie stonowana, skupiona i uważna jest jej poezja, nasycona szlachetną elegancją, wyrażającą się w równowadze mowy i myśli?.

Fragment z rozdziału Poezja uosobiona

Anna Legeżyńska snuje wyjątkową opowieść o długim i fascynującym życiu, etosie artystycznym i inteligenckim ważnej poetki, ikonicznej postaci powojennego życia literackiego, a zarazem charyzmatycznej osobowości, jaką była Julia Hartwig. Tę opowieść określa tytułowa wdzięczność ? afirmujący stosunek do ludzi, świata i sztuki. Oprócz duchowego portretu Julii Hartwig, wydobywającego to, co nierozpoznane, niedopowiedziane, intymne, Czytelnik otrzymuje również prezentację zakresu tematów, stylów, chwytów lirycznych, którym poetka starała się dochować wierności ? wszystkiego tego, co stanowi o oryginalności jej poezji.

Życie i twórczość przenikają się w tej książce nieustannie, odsyłając do siebie, a ich wspólną cechą jest sens, który niosą.