Meandry widzenia i niewidzenia

Neurobiologia, cerebrologia, psychologia, waleologia dowodzą, że zdrowie to nie brak choroby, a człowiek nie jest „maszyną biologiczną”. Na planie społecznym, w kulturze użyteczności oraz w dobie rozwoju ultratechnologii, narasta potrzeba powrotu do życia rozumianego jako samoistna wartość. Autorzy książki otwierają na nowo perspektywę holistycznego widzenia problemu zdrowia. W świetle antropologii filozoficznej oraz filozofii prawa w trzech odsłonach ukazują potencjał człowieka: przekraczania ograniczeń i dążenia do ideału, zdrowia w świetle prawa oraz sytuacji osób niewidomych. Podejmując dyskurs w kwestii społecznej roli zdrowia, witalność definiują w kategoriach synergii, dynamizmu, kreacji. Egzemplifikacja problemu w społeczności osób z dysfunkcją wzroku jawi się jako swoisty symbol „innowacyjnego widzenia” człowieka i świata, wzmocniony dodatkowo faktem, iż Marcin Pleśniak – współautor niniejszej monografii – jest osobą ociemniałą.