Moje nowe kłamstwa

W tomie moje nowe kłamstwa są słowa oraz wizje, mało jest opisów działania, a mimo to czujemy się, jakbyśmy byli w epicentrum wydarzeń. Tutaj szczególnie działają zmysły i umiejętnie ukazana przez Jolantę Ciecharowską koncentracja wrażeń, obrazów, które jak echo krążą wokół nas. Ukazują inną, nadrealną rzeczywistość, aby przyczynić się do samookreślenia tożsamości, świadomości. Czytelnik spotka się podczas lektury tomu z oniryczną, metaforyczną i przebogatą w wyobraźnię autorki poezją, określającą byt ? obecności i obserwacji. Możliwe, że podświadome pragnienie wolności skłania do łączenia odniesień makrokosmicznych z naszym mikrokosmosem. Jednak, aby poczuć, zrozumieć ten klimat i nawiązania do fizyki, astronomii, psychologii, trzeba zaakceptować indywidualność wypowiedzi. Czasami występuje archaizacja sformułowań, czasem wybujałe opisy, podmiot liryczny raz jest mężczyzną, raz kobietą... ? ale, ale ? przecież autorka serwuje nam swoje ?nowe kłamstwa?. Wszystkie gry, sny, wizje są jak najbardziej wskazane i dopuszczalne, tym bardziej, że wiersze są podszyte mądrością, wiedzą i chęcią zwrócenia uwagi również na istotne egzystencjalne i społeczne problemy. Zachęcam do znalezienia swojego czasu i miejsca w tej niecodziennej narracji.
Łucja Dudzińska