Wyrocznia nocy

Młoda arystokratka Ida von Waldenburg przejmuje zarządzanie rodzinnym majątkiem. Nowa sytuacja stwarza szansę na jej błyskotliwą karierę, ale jednocześnie budzi rodzinne konflikty. Osłodą w tej trudnej sytuacji są dla Idy wierni przyjaciele, niespodziewana miłość i... obłędny zapach magnolii, rosnących w dworskim ogrodzie.

Ida wyjęła blok rysunkowy i etui z ołówkami.
Julia z całkowitym spokojem wyszukała odpowiedni szyfr, otworzyła blok i jej dłoń zaczęła tańczyć na kartce papieru.
Hrabina patrzyła na to w pełnym zdumieniu. Dziewczyna miała pewną i precyzyjną rękę.
I ktoś taki chce odbywać praktykę w kuchni lub ogrodzie na Waldenburgu? Jest taką minimalistką z powodu złych ocen?
Przecież to artystka, bez żadnych wątpliwości!
Jeszcze zanim Ida ochłonęła, Julia skończyła rysować, wyrwała kartkę bloku i przesunęła ją po stole.
Ida natychmiast rozpoznała się na szkicu, ujęcie było tak wyraziste, że każdy by ją poznał.
- Julio, masz nadzwyczajny talent plastyczny! - wykrzyknęła z wrażenia. - Dlaczego nie chcesz zajmować się tym zawodowo?